Ani paszportu , ani dowodu ,
bo na co w Polsce to komu.
Ale jak w świat ruszyć chcesz,
musisz dokument jakiś mieć.

Jak tylko wakacji nadszedł czas,
Pyza rzekła” żegnam was”
Jadę odpocząć w ciepłe kraje,
na czarnym ladzie teraz życie poznaje.

I wyruszyła Pyzunia miła,
do dalekiej Zambii , co w Afryce się skrywa.
W maleńkiej szkole dzieci poznała
które bardzo pokochała

Dzieci te czarną skórę mają,
innym językiem rozmawiają.
Lecz tak jak i w Polsce dzieci te
bardzo lubią bawić się.

Gdy tylko Pyza się pojawiła
To zaraz z nimi się bawiła.
I chociaż języka nie rozumiała,
To sercem z nimi rozmawiała.

Potem na lekcjach Pyza była,
nowych wiadomości nabyła.
O Zambii dużo się dowiedziała,
żeby dzieciom w Alwerni potem opowiedziała.

Zambia to jeden z krajów Afryki,
Piękny , uroczy i trochę dziki.
Dziki , bo możesz spotkać krokodyla,
Który z wody łeb wychyla.

Ale zobaczysz też inne cuda,
Małpy i ptaki , co tylko się uda.

Codzienne życie nie jest łatwe,
Ani dla dorosłych , ani dla dziatwy.

Daleka droga czasem do szkoły,
i to , że nie ma wody do woli.
Woda to skarb, pamiętaj o tym,
Nie wszyscy piją gdy mają ochotę.

Czasem z daleka trzeba ją przynosić,
a w Zambii na głowie wiadra się nosi.

Lecz dobrzy ludzie , z całego świata,
Wciąż pomagają , żeby oświata, się rozwijała
dzieci kształciły,
by dumne i mądre były.
Żeby umiały czytać i pisać ,
I aby mogły czasem pobrykać!.

W małej wiosce Linda ,
Pyza była szczęśliwa,
bo ludzie tutaj są bardzo dobrzy,
mimo tych trudów , bardzo pogodni.

Wracaj już do nas Pyzo droga,
Przed tobą jeszcze daleka droga.
Świat wielki poznać chcesz,
choć jeszcze tak mało o nim wiesz!